ما بجيب حد وبعتمد على الشباب وبعطيهم نصف مبلغ العقد وشوفوا شو رح يطلع منهم او بكامل المبلغ لمدة 3 سنوات وهيك بنبني فريق ونخدم شبابنا ( وما يحك لحمك غير اظفرك)
أولا.. الاعتماد على مواهب محلية.. وهنا قد ألجأ لشريف النوايشة أو باكبير أو صالح الجوهري..
ثانيا الاعتماد على محترفين أجانب.. وفي هذه الحالة هناك 3 طرق ضمن إمكانات الوحدات.. البحث في الفرق الأفريقية عن مواهب مدفونة لم يكتشفها أحد بعد.. في سن 17 أو 16 سنة.. وهو استثمار ممتاز حيث يباع اللاعب لاحقا بأرقام أعلى بكثير.. وهذا تفعله كل الأندية الأوروبية ولكن اي كشاف ذكي يمكنه أن يجد لاعبا لم يجده أحد..
والطريق الثاني هو الاكتفاء بمحترف أجنبي واحد.. بسعر 3 محترفين.. وهنا يمكن جلب لاعب ليس سوبر.. ولكنه أفضل من المحترفين في الدوري المحلي ويمكنه عمل فارق..
والطريقة الثالثة هي البحث في اللاعبين كبار السن نسبيا من النجوم الذين لا زالوا قادرين على العطاء.. ويريدون اختتام مسيرتهم في ناد جماهيري عوض الاختفاء في ناد صغير..